Wirtualna mapa kultury i tradycji rejonu wileńskiego
Wirtualna mapa kultury i tradycji rejonu wileńskiego
Wzniecić ciekawość i chęć zwiedzania
Bogate i różnorodne dziedzictwo kulturowe i historyczne największego w kraju rejonu – wileńskiego – od niedawna można poznawać nawet nie wychodząc z domu. Powstała kilkujęzyczna wirtualna mapa kultury i tradycji rejonu wileńskiego jest ciekawą propozycją zdalnego zwiedzania najbardziej interesujących zakątków podstołecznego regionu, ale też wspaniałą zachętą, aby ten dorobek materialny i duchowy, który pozostawiły na tym skrawku Wileńszczyzny poprzednie pokolenia, poznać również na żywo, udając się do poszczególnych miejscowości w wolnym od pracy czasie.
Mapa powstała w ramach realizacji projektu „Odkryjmy na nowo korzenie regionu”, finansowanego przez Unię Europejską. Projekt realizują Litwa, Łotwa i Białoruś w ramach Programu Współpracy Transgranicznej na lata 2014-2020 „Promocja Kultury Lokalnej i Zachowanie Dziedzictwa Historycznego”.
Mieszkańcy sześciu wsi od ponad roku walczą o możliwość oddychania czystym powietrzem
Śmierdzący problem
Prawie 80 mieszkańców, znajdujących się w okolicach Niemenczyna wsi – Kukawka, Kabiszki, Białe Pole, Karwieliszki, Gowsztany i Puczkałówka – od ponad roku bez powodzenia walczą o możliwość oddychania świeżym, nieskażonym powietrzem. Zwracali się do wszelkich możliwych instytucji i urzędów, ale, jak na razie, bez skutku. W poczuciu bezsilności zwrócili się do posłanki Rity Tamašunienė, by pomogła ona rozwiązać problem śmierdzącego powietrza, które – z niemal regularną częstotliwością – serwuje mieszkańcom, znajdująca się w pobliżu oczyszczalnia ścieków.
Właścicielką feralnej oczyszczalni, znajdującej się we wsi Gowsztany jest spółka „Vilniaus vandenys”. To właśnie ta stara, zbudowana jeszcze w czasach sowieckich placówka, której zadaniem jest przeróbka, usuwanie zanieczyszczeń i unieszkodliwianie osadów ściekowych jest źródłem zanieczyszczonego powietrza. Jak twierdzą mieszkańcy wymienionych wiosek, smród, zmieniający ich spokojne życie w koszmar, najczęściej atakował wieczorami, prawie każdego dnia po godzinie 20.00. Dni wolne i święta nie stanowiły wyjątku.