Nowość wydawnicza o Ziemi Solecznickiej
Nowość wydawnicza o Ziemi Solecznickiej
To odkrycie prawdy o sobie
Solczanie doczekali się nowego wydania historycznego poświęconego Ziemi Solecznickiej. 30 czerwca w pałacu Balińskich w Jaszunach odbyła się prezentacja kolejnej książki autorstwa Mieczysława Machulaka pod tytułem „Nad Solczą i Wisińczą”.
Prezentacja nowego wydania o rejonie solecznickim i terenach położonych wzdłuż dwóch rzek spotkała się z wielkim zainteresowaniem solecznickich miłośników literatury i historii regionalnej. Licząca 300 stron publikacja zawiera informacje historyczne i aktualne dane o gminach solecznickiej i gierwiskiej, mieście Soleczniki oraz ogólną informację o rejonie solecznickim, dane statystyczne na temat gospodarki rejonowej, ludności, podziału administracyjnego.
Rodzina z Kabiszek apeluje o pomoc w ratowaniu jedynego synka
Oskar musi żyć!
Hiobowa wieść spadła jak grom z jasnego nieba i odmieniła życie rodziny Margaryty, Artura i Oskara Vinslovasów z Kabiszek, osiedla w rejonie wileńskim (wiejska gmina Niemenczyn). W okresie Świąt Wielkanocnych u 8-letniego Oskara zdiagnozowano straszną chorobę – rozlany glejak pnia mózgu, czyli najgorszą, właściwie nieuleczalną odmianę nowotworu mózgu. Świat dla młodej rodziny się załamał. Nie była przygotowana na takie uderzenie złośliwego losu…
Wieść o straszliwej diagnozie szybko obiegła całe osiedle. Mieszkańcy Kabiszek byli w szoku. Znali Oskara jako zawsze uśmiechniętego, wesołego i pozytywnie nastawionego do życia malca. I chociaż rodzina od kilku lat pracowała i mieszkała w Niemczech, to jednak przyjeżdżała na wakacje i święta, a Oskar beztrosko bawił się z rówieśnikami.
Saga rodu Narębskich (IV)
Architekci z zawodu i zamiłowania
Chwalebniejsze z wojskowego punktu widzenia były wojenne dzieje młodszego z Narębskich – Piotra. Jak wynika ze wspomnień jego syna Jerzego oraz udostępnionych mi przez Centralne Archiwum Wojskowe dokumentów Stryja, po ukończeniu szkoły średniej został on w lipcu 1917 r. wcielony do oddziału artyleryjskiego wojska rosyjskiego, ale już w listopadzie tego roku wstąpił ochotniczo do organizowanego na Białorusi I Korpusu Polskiego gen. Dowbora-Muśnickiego i został przydzielony do I Dywizjonu Artylerii Ciężkiej. Formacja ta nie chciała uznać władz radzieckich i wystąpiła w obronie polskich majątków na Białorusi, niszczonych i grabionych przez krasnoarmiejców. Korpus ten otoczony w rejonie Bobrujska przez znacznie przeważające liczebnie wojska bolszewickie uniknął unicestwienia przechodząc w lutym 1918 r. na stronę niemiecką. W czasie walk z Armią Czerwoną stryj Piotr za udział w ryzykownej akcji zdobycia i zniszczenia bolszewickich dział, został odznaczony Krzyżem Walecznych.