Otwarcie wystawy Czesława Połońskiego w Muzeum Etnograficznym Wileńszczyzny
Otwarcie wystawy Czesława Połońskiego w Muzeum Etnograficznym Wileńszczyzny
Bojarzyn Obojga Narodów
20 obrazów autorstwa znanego konserwatora zabytków, wilnianina Czesława Połońskiego złożyło się na wystawę, która oficjalnie została otwarta w sobotę, 11 grudnia, w sali Muzeum Etnograficznego Wileńszczyzny w Niemenczynie. Łucja Żdanowicz, pracowniczka placówki muzealnej i organizatorka wystawy, zwróciła uwagę na symboliczną wymowę liczb, gdyż była to już 11. wystawa członków Twórczego Związku Artystów Malarzy na Litwie „Elipsa”.
Na otwarcie wystawy znanego artysty przybyło spore grono krewnych, przyjaciół oraz kolegów po fachu zarówno z „Elipsy”, jak też z Wileńskiego Klubu Artystów „Plekšnė”, Związku Malarzy Litwy oraz Litewskiego Związku Malarzy Restauratorów. Wśród uczestników ceremonii otwarcia był też Julius Jokubonis, syn słynnego rzeźbiarza Gediminasa Jokubonisa, twórcy pomnika Adama Mickiewicza w Wilnie. Julius m. in. pozował dla ojca, gdy ten narzucał szkice pomnika wieszcza.
Kto mieszkał w Mysiej Norce?
Niedaleko wschodniej administracyjnej granicy Wilna, gdzie kiedyś zaczynała się wieś Afindziewicze, zwana dzisiaj Grzegorzewo, 3 km od obwodnicy Wilna w kierunku na Kowno, dokładnie tam, gdzie stoi stacja benzynowa była kiedyś… Mysianorka.
Gdy we wsi u ujścia rzeki Waki zakładano papiernię Grzegorzewo nikt już nie pamiętał skąd wzięła się ta dziwna nazwa. Stały jednak jeszcze wtedy cztery drewniane domy, które tak właśnie nazywano.
Trakt wiodący tutaj wzdłuż Wilii ma bogatą historię. Drogą tą na początku XVII wieku wędrowała coroczna procesja jezuicka do Trok, w której udział brał całkowicie zapomniany mistrz poetyki światowej, nauczyciel Akademii Wileńskiej ksiądz Maciej Kazimierz Sarbiewski, nagrodzony laurem od papieża – czyli najwyższym, niezwykle rzadkim uznaniem, odpowiadającym dzisiaj literackiej nagrodzie Nobla.