100-lecie kościoła w Koleśnikach

Z historii miejscowości

Dwór koleśnicki był znany już w XVII wieku, kiedy Samuel Kuncewicz w roku 1643 wybudował tu kaplicę. W 1676 roku Konstanty Michał Kuncewicz wybudował kościół. Kolejną świątynię pw. Matki Boskiej Szkaplerznej ufundował Jan Konstanty Kuncewicz, który przy dworku założył również męski klasztor karmelitów.

W archiwum historycznym w Wilnie jest zapis z dnia 21 listopada 1703 roku, sporządzony przez Jana Konstantego Kuncewicza w obecności biskupa wileńskiego Konstantego Brzostowskiego, który głosi: „Z dóbr moich własnych ustnym zeznaniem swoim stwierdzam i proponuję do spraw wieczystych wpisać dla osobliwej czci i pomnażania chwały Pana Boga i aby chwała pomnażała się od tego klasztoru. Przekazuję stawy, młyn z poddanymi i osiedlami z majętności wieczystych moich od 1635 roku wraz z gruntami, dziećmi, a pełnią ludzie powinność roboczą i dań miodową. Na potomne czasy fundacje sprawiam i aby każdy dzień mszy święte były odprawiane, a co środę i piątek mszę za duszę moich rodziców, krewnych i dobroczyńców z procesją odprawiane były”.

Od chwili założenia klasztor, w którym mieszkało i pracowało 12 mnichów, stał się centrum życia kulturalnego, a później i oświatowego miejscowych okolic. Zakonnicy pomimo służenia Bogu prowadzili prężne gospodarstwa rolne, młyn oraz karczmę. Pracę w klasztorze znajdowali bezrolni chłopi i sieroty. W roku 1804 przy klasztorze rozpoczęła działalność pierwsza w Koleśnikach szkoła, która liczyła 4 uczniów. Także staraniami zakonników we wsi został założony szpital, który wówczas nazywano przytułkiem dla starców. W 1831 roku, po stłumieniu Powstania Listopadowego, kościół i klasztor w Koleśnikach z rozkazu cara zostały zamknięte za rzekomy udział zakonników w powstaniu. Parafia uległa kasacji i została przyłączona do ejszyskiej.

Po siedmiu latach nieczynną świątynię koleśnicką mieszkańcy Radunia (ob. Białoruś) rozebrali i przenieśli do swego miasta. Organy powędrowały do Zabłocia (Białoruś), dzwony – do Oławy, dekanatu mereckiego, księgi metrykalne – do Ejszyszek. Dziś w Koleśnikach znajduje się murowany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny i dwa zabytkowe krzyże. Kościół w Koleśnikach zaprojektował Michał Dubowik (1871-1938), a budowany był przez Antoniego Adama Filipowicza-Dubowika (1865-1930). W 1904 roku parafię koleśnicką objął ksiądz proboszcz Michał Rudzis. 11 lipca 1905 r. biskup Edward Ropp poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. W 1910 roku parafia koleśnicka należała do dekanatu raduńskiego i liczyła 5186 wiernych. 11 listopada 1922 roku ksiądz Jan Kuźmiński w nowo wybudowanym kościele odprawił pierwszą Mszę świętą. Przy kościele miejsce wiecznego spoczynku znaleźli: pierwszy proboszcz parafii ks. Rudzis (1871-1933), fundator kościoła Piotr Siedlikowski (1849-1931), długoletni organista Michał Czoblis (1870-1950).

Działalność zakonu karmelitów w Koleśnikach obecnie upamiętnia krzyż-pomnik. Na jego płycie widnieje napis: „W latach 1703-1831 w tym miejscu znajdował się klasztor karmelitów, pierwsza szkoła oraz szpital”. Ceremonia odsłonięcia pomnika, ustawionego przez samorząd rejonu solecznickiego, odbyła się 31 października 2004 roku. W 2004 roku w Koleśnikach na miejscowym placyku został odsłonięty pomnik z okazji 300. rocznicy założenia tu klasztoru karmelitów.

W listopadzie 2010 roku z inicjatywy mera rejonu solecznickiego Zdzisława Palewicza i księdza proboszcza parafii koleśnickiej Anatola Markowskiego w Koleśnikach został odsłonięty pomnik papieża Jana Pawła II, przedstawiający jego jako pasterza w szatach liturgicznych i z pastorałem w ręku. Autorem pomnika jest polski rzeźbiarz Andrzej Szafraniec. Figura Jana Pawła II ma 2,5 m i została ustawiona na cokole z kamienia polnego.

A. K.

<<<Wstecz