Żywioł uszkodził kościół w Koleśnikach
Wileńszczyzna na ratunek świątyni
Dach koleśnickiego kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny nie wytrzymał tegorocznych, obfitych opadów śniegu. W końcu lutego załamało się zadaszenie nad jedną z absyd świątyni, w stanie wymagającym remontu znajduje się także pokrycie nad drugą absydą. Żywioł natury uszkodził dach kościelny po raz pierwszy od jego budowy, której dokonano prawie przed wiekiem.
– 24 lutego bieżącego roku załamała się jedna strona dachu koleśnickiej świątyni, na remont której jest potrzebna niemała kwota pieniężna. Dlatego bardzo proszę wszystkich, komu nie jest obojętne piękno naszej świątyni i kto może w tak trudnym dla nas wszystkich okresie dołożyć się finansowo do remontu dachu. Serdeczne Bóg zapłać – zaapelował przed tygodniem w sieciach społecznościowych, proboszcz parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Koleśnikach, ksiądz Tadeusz Švedavičius.
Informacje o potrzebie pomocy koleśnickiej świątyni rozpowszechnili w Internecie wszystkie polskojęzyczne strony internetowe. W komentarzach na stronie w Facebook księdza Tadeusza wielu ludzi zostawiają komentarze deklarujące gotowość do wsparcia finansowego.
– Dzisiaj rano [8 marca] jeszcze nie sprawdzałem stanu konta, natomiast wczoraj na remont świątyni ofiarodawcy przeleli 730 euro. Warto podkreślić, że byli to przelewy zaledwie od kilku osób, lecz każdy od 100 do kilkaset euro. Komentarzy o wsparciu pod moim apelem, jest znacznie więcej – mówi duszpasterz.
Na dzień dzisiejszy dokonano oceny kosztorysu prac remontowych. Stanowi on 7500 euro na jedną absydę, co oznacza, że parafia potrzebuje wydać na remont dwóch absyd 15 tys. euro.
– Nasza parafia znajduje się w granicach dwóch rejonów – solecznickiego i orańskiego. Samorząd solecznicki już zadeklarował gotowość okazania dla nas wsparcia finansowego. Mam nadzieję na zrozumienie naszej sytuacji także w samorządzie orańskim, do którego udam się w najbliższym czasie – powiedział ks. Tadeusz.
W samorządzie rejonu solecznickiego istnieje fundusz wsparcia wspólnot religijnych. Corocznie środki finansowe z tego funduszu w stu procentach są wykorzystywane na wspieranie zarówno katolickich, jak też prawosławnych parafii. Tegoroczny budżet funduszu wynosi 20 tys. euro.
– Decyzja o wsparciu finansowym koleśnickiej parafii w celu przeprowadzenia prac remontowych w kościele, zostanie podjęta przez Radę Samorządu Rejonu Solecznickiego już na najbliższym posiedzeniu. Opracowany projekt uwzględnia pomoc finansową w wysokości 5 tysięcy euro – powiedział Józef Rybak, dyrektor administracji samorządu rejonu solecznickiego.
W ostatnich latach będzie to już kolejna pomoc ze strony samorządu solecznickiego dla parafii koleśnickiej. W listopadzie 2014 roku na placu kościelnym w tej miejscowości został wybudowany jednopiętrowy budynek Wspólnoty Lokalnej w Koleśnikach, który służy mieszkańcom wsi jako miejsce spotkań religijnych, towarzyskich i organizacji różnorodnych imprez. Wówczas na kosztorys budowy siedziby Wspólnoty złożyło się 480 tys. litów z europejskiej pomocy finansowej oraz 100 tys. z budżetu samorządu rejonu solecznickiego. Odskocznią do inwestycji była „Strategia rozwoju terenów wiejskich rejonu solecznickiego”, opracowana przez Lokalną Grupę Działania w Solecznikach.
Andrzej Kołosowski
Na zdjęciach: stuletni dach nie wytrzymał tegorocznych obfitych opadów śniegu
Darowizny na remont koleśnickiego kościoła można wpłacać na konto:
Kalesninkų Švč. Mergelės Marijos Nekaltojo Prasidėjimo bažnyčia
Įmonės kodas 191308635
Luminor Bank AB LT194010041000010773
Z dopiskiem (lit. mokėjimo paskirtis): Auka stogo remontui.
Z HISTORII KOLEŚNIK
Dwór koleśnicki był znany już w XVII wieku, kiedy Samuel Kuncewicz w roku 1643 wybudował tu kaplicę. W 1676 roku Konstanty Michał Kuncewicz wybudował kościół. Kolejną świątynię pw. Matki Boskiej Szkaplerznej ufundował Jan Konstanty Kuncewicz, który przy dworku założył również męski klasztor karmelitów.
W archiwum historycznym w Wilnie jest zapis z dnia 21 listopada 1703 roku, sporządzony przez Jana Konstantego Kuncewicza w obecności biskupa wileńskiego Konstantego Brzostowskiego, który głosi: „Z dóbr moich własnych ustnym zeznaniem swoim stwierdzam i proponuję do spraw wieczystych wpisać dla osobliwej czci i pomnażania chwały Pana Boga i aby chwała pomnażała się od tego klasztoru. Przekazuję stawy, młyn z poddanymi i osiedlami z majętności wieczystych moich od 1635 roku wraz z gruntami, dziećmi, a pełnią ludzie powinność roboczą i dań miodową. Na potomne czasy fundacje sprawiam i aby każdy dzień mszy święte były odprawiane, a co środę i piątek mszę za duszę moich rodziców, krewnych i dobroczyńców z procesją odprawiane były”.
Od chwili założenia klasztor, w którym mieszkało i pracowało 12 mnichów, stał się centrum życia kulturalnego, a później i oświatowego miejscowych okolic. Zakonnicy pomimo służenia Bogu prowadzili prężne gospodarstwa rolne, młyn oraz karczmę. Pracę w klasztorze znajdowali bezrolni chłopi i sieroty. W roku 1804 przy klasztorze rozpoczęła działalność pierwsza w Koleśnikach szkoła, która liczyła 4 uczniów. Także staraniami zakonników we wsi został założony szpital, który wówczas nazywano przytułkiem dla starców. W 1831 roku po stłumieniu Powstania Listopadowego kościół i klasztor w Koleśnikach z rozkazu cara zostały zamknięte za rzekomy udział zakonników w powstaniu. Parafia uległa kasacji i została przyłączona do ejszyskiej.
Po siedmiu latach nieczynną świątynię koleśnicką mieszkańcy Radunia (ob. Białoruś) rozebrali i przenieśli do swego miasta. Organy powędrowały do Zabłocia (Białoruś), dzwony – do Oławy, dekanatu mereckiego, księgi metrykalne – do Ejszyszek. Dziś w Koleśnikach znajduje się murowany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny i dwa zabytkowe krzyże. Kościół w Koleśnikach zaprojektował Michał Dubowik (1871-1938), a budowany był przez Antoniego Adama Filipowicza-Dubowika (1865-1930). W 1904 roku parafię koleśnicką objął ksiądz proboszcz Michał Rudzis. 11 lipca 1905 r. biskup Ropp poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. W 1910 roku parafia koleśnicka należała do dekanatu raduńskiego i liczyła 5186 wiernych. 11 listopada 1922 roku ksiądz Jan Kuźmiński w nowo wybudowanym kościele odprawił pierwszą Mszę świętą. Przy kościele miejsce wiecznego spoczynku znaleźli: pierwszy proboszcz parafii ks. Rudzis (1871-1933), fundator kościoła Piotr Siedlikowski (1849-1931), długoletni organista Michał Czoblis (1870-1950).
Działalność zakonu karmelitów w Koleśnikach obecnie upamiętnia krzyż-pomnik. Na jego płycie widnieje napis: „W latach 1703-1831 w tym miejscu znajdował się klasztor karmelitów, pierwsza szkoła oraz szpital”. Ceremonia odsłonięcia pomnika, ustawionego przez samorząd rejonu solecznickiego, odbyła się 31 października 2004 roku.