W Centrum Kultury w Mariampolu
Wideo-refleksje o księdzu-poecie Twardowskim
Często powtarzając jakieś słowa czy powiedzenia wcale się nie zastanawiamy nad tym, kto jest ich autorem… Pewnie nieraz słyszeliśmy refleksyjną sentencję: „Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą”. A przecież te słowa pochodzą ze znanego wiersza księdza Jana Twardowskiego, dedykowanego Annie Kamieńskiej – polskiej poetce, pisarce, autorce książek dla dzieci i młodzieży.
Minęło już 15 lat od śmierci księdza-poety. Centrum Kultury w Mariampolu postanowiło uczcić tę rocznicę i nagrało poświęcone poecie wideo, które każdy chętny może obejrzeć na profilu facebookowym „RDKC Mariampolio skyrius”.
Twórczość Twardowskiego zajmuje szczególne miejsce w sercu Teresy Skoczyk, pracowniczki Centrum, dlatego to właśnie ona poprowadziła wirtualne spotkanie z poezją wybitnego duchownego.
– Poezją księdza-poety Jana Twardowskiego zostałam zauroczona dawno. Pierwszą książkę jego wierszy „Zgoda na świat” kupiłam w 2000 roku. Później, studiująca w Poznaniu córka Dorota, kupiła mi dwa kolejne tomy jego wierszy – „Pogodne spojrzenie” i „Przed kapłaństwem klękam” – wspomina pani Teresa.
Pracowniczka Centrum Kultury w Mariampolu zaprasza wszystkich do spędzenia chwilki czasu przy kominku z książką Jana Twardowskiego w ręku i wsłuchania się w ciszę i spokój, płynące z jego wierszy. W opublikowanym na Facebooku filmiku miłośniczka twórczości Twardowskiego przedstawia kilka ulubionych wierszy, m. in. „Spotkania”, „Ręce” oraz inne utwory księdza-poety i tym samym zachęca do poznania i zanurzenia się w głębię jego liryki.
Jan Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 r. w Warszawie w rodzinie kolejarza. Wychowywał się w Warszawie, gdzie uczęszczał początkowo do szkoły podstawowej, a następnie – do gimnazjum. W 1937 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 uzyskał absolutorium, a w 1947 obronił pracę magisterską. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Wskutek przeżyć wojennych w 1943 roku postanowił zostać księdzem. W 1945 roku wstąpił do seminarium duchownego, a święcenia kapłańskie przyjął w 1948 roku. Pierwszy tomik jego wierszy ukazał się w 1937 roku. Był twórcą współczesnej liryki religijnej. Twórczość jego traktuje przede wszystkim o Bogu, ale bardzo mocno nawiązuje także do codziennych problemów szarego człowieka. Wiersze księdza Twardowskiego mają najczęściej charakter modlitewny. Pokazują czytelnikom, że droga do Boga nie jest wygodną autostradą, lecz górską ścieżyną, pełną zakrętów i ostrych kamieni. W swojej poezji ks. Twardowski często opowiadał o swojej mamie, która, jego zdaniem, była świętą osobą i tylko przez swoją skromność nie czyniła cudów. Nieustannie przypominał, że najważniejszą w życiu jest miłość. Bez miłości nie istnieje wiara. Wszystkim potrzeba prawdziwej miłości, bo ten, który naprawdę kocha, jest mocniejszy. Pisał wiersze nie tylko dla dorosłych, ale i dzieci. Jak żaden inny poeta umiał prowadzić rozmowę z dziećmi, dla których napisał takie książki, jak: „Patyki i patyczki”, „Dzieci na drodze Krzyżowej”, „Kasztan dla milionera”, „Kubek z jednym uchem”, „Ksiądz Jan Twardowski – dzieciom” oraz „Dwa osiołki”.
Jan Twardowski zmarł 18 stycznia 2006 roku.
Andrzej Aszkiełowicz
Na zdjęciu: pogodne spojrzenie ks. Twardowskiego
Fot. archiwum