Srebrny Jubileusz Szkoły-Przedszkola „Zielone Wzgórze”

Z sercem otwartym na człowieka

Wypełniona po brzegi sala, wesołe piosenki, pląsy i roześmiane buzie dzieci, podróże do wydarzeń sprzed lat, wspomnienia, życzenia i kwiaty… – tak radośnie w piątek, 30 listopada, swój srebrny jubileusz świętowała Szkoła-Przedszkole „Zielone Wzgórze”, znajdująca się w wileńskiej dzielnicy Nowa Wilejka.

Uroczysta akademia poświęcona 25. rocznicy działalności tej licznej polskiej placówki oświatowej, w której obecnie edukację pobierają uczniowie klas początkowych i przedszkolaki, odbyła się w lokalnym Ośrodku Kultury, aby wszyscy chętni mogli się wygodnie zmieścić.

Duma i radość

Ważne nie tylko dla placówki-jubilatki, ale też całej społeczności Nowej Wilejki jest celebrowanie święta razem z dziećmi, gronem pedagogicznym, rodzicami i dziadkami. Przybyło pokaźne grono przyjaciół i gości: proboszcz parafii pw. Matki Bożej Królowej Pokoju ks. Edward Kirstukas, posłowie na Sejm z ramienia Akcji Wyborczej Polaków na Litwie - Związku Chrześcijańskich Rodzin Wanda Krawczonok, Michał Mackiewicz oraz Jarosław Narkiewicz, wicemer Wilna Edyta Tamošiūnaitė, dyrektor Departamentu ds. Oświaty, Lultury i Sportu stołecznego samorządu Alina Kowalewska, starosta Nowej Wilejki Jerzy Grydziuszko. Piątkowe popołudnie razem ze społecznością „Zielonego Wzgórza” spędzali Józef Kwiatkowski, prezes Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”, Marek Kubiak, prezes Oddziału ZPL m. Wilna, Artur Ludkowski, dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie i doradca premiera RL, Tadeusz Andrzejewski, radny samorządu rejonu wileńskiego, liczni reprezentanci instytucji oświatowych i kulturalnych, sąsiadujących ze szkołą-przedszkolem. W takim dniu na sali nie mogło zabraknąć pedagogów-weteranów, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój tej szkoły: Krystyny Nowikowej, Krystyny Worobiej oraz byłych pracowników placówki – Wiery Szarowej, Galiny Polińskiej i Janiny Rusieckiej.

– Z dumą i radością wszystkim oznajmiamy, że 25-letnią szkołę mamy! – słowa uczniów Karoliny i Konrada Jaswinów dały start rocznicowej uroczystości, w którą wplotły się brawurowe popisy zarówno tych starszych, jak również najmłodszych wychowanków „Zielonego Wzgórza”. Starannie przygotowany program artystyczny nie przedłużył się i był nie tylko kalejdoskopem talentów dorastającego pokolenia Polaków, ale też świadectwem zaangażowania i oddania nauczycieli i wychowawców „Zielonego Wzgórza”. To właśnie dzięki ich trosce, umiejętnościom, otwartym sercom wiele dzieci takich, jak na przykład mały Krzyś, o którym tak pięknie opowiadała Beata Malinowska z klasy 1, pokochało swoje przedszkole. O tym zaś, jak uczniowie kochają szkołę opowiedzieli Kamila Wieligor i Damian Jarosz z klasy 3.

Ćwierć wieku

Wracając do historii sprzed ćwierć wieku prowadzący uroczystość – Teresa Worobiej, nauczycielka religii, a nasza redakcyjna koleżanka, i Vytautas Žvilauskas, nauczyciel języka litewskiego – zaznaczyli, że na świętowanie jubileuszu „Zielonego Wzgórza” składa się kilka ważnych dat: 25-lecie założenia szkoły początkowej oraz 20-lecie nauczania dzieci wyłącznie w ojczystym języku polskim.

Wybudowany w latach 70. ubiegłego stulecia budynek na wzgórzu, nieopodal byłego garnizonowego kościoła pw. św. Stanisława Kostki, a dzisiaj kościoła pw. NMP Królowej Pokoju, początkowo pełnił rolę przedszkola całodobowego. Przed 25 laty zostało ono zreorganizowane w rosyjską szkołę początkową.

W tej części Nowej Wilejki wyraźnie brakowało nie tylko przedszkola, ale również polskiej szkoły początkowej. Sześcioletnie dzieci musiały codziennie chodzić do znajdującej się w tzw. „starej” części dzielnicy Szkoły Średniej im. J. I. Kraszewskiego. Wychodząc naprzeciw prośbom rodziców w ówczesnej rosyjskiej Szkole Średniej nr 51 (obecnie Gimnazjum „Žara”) otworzono klasy z polskim językiem nauczania. Wkrótce, 1 września 1998 roku, polski pion przeniósł się na „Zielone Wzgórze”, zakładając w tym miejscu Wilna podwaliny nowej szkoły początkowej. Uczniowie szkoły po ukończeniu klasy 4. przeważnie kontynuują naukę w Gimnazjum im. J. I. Kraszewskiego, z którym „Zielone Wzgórze” łączą mocne więzy współpracy i przyjaźni. Bliskie sąsiedztwo z kościołem sprawiło, że od początku zacieśniły się też więzy z parafią. Grono nauczycieli i wychowawców dba o to, by dzieciom już od najmłodszych lat były wpajane wartości religijne i poszanowanie rodzimych tradycji. Obecnie w szkole naukę pobiera ponad 120 uczniów.

Idea stworzenia pionu przedszkolnego zrodziła się wśród pedagogów w połowie roku 2008. Zebrano około 90 podań o przyjęcie dzieci do przedszkola. Jednakże w czasie kryzysu gospodarczego niełatwo było ten zamiar urzeczywistnić. Aby stworzyć dobre warunki dla przedszkolaków potrzebne były pomieszczenia, remonty, wyposażenie… Pomocną dłoń wyciągnął Senat RP, który wyznaczył środki na remont budynku i dostosowanie pomieszczeń do potrzeb przedszkola. Dzisiaj w „Zielonym Wzgórzu” działa 7 grup przedszkolnych, w których kształci się i wychowuje 150 maluchów.

Sentymentalne powroty

W ciągu 25 lat Szkoła-Przedszkole „Zielone Wzgórze” wyprawiło w świat niejedną promocję wychowanków, którzy przynoszą jej chlubę i chętnie do niej wracają. A formy tych powrotów są najprzeróżniejsze. Obecne na spotkaniu jubileuszowym siostry Marzena i Agnieszka Mackojć (absolwentki rocznika 1998-2002), po ukończeniu studiów pracują naukowo, są też znanymi w polskim środowisku literackim poetkami. Dlatego ich prezentem urodzinowym dla ukochanej szkoły były wspomnienia i wiersze. Edwin Jurkojć (absolwent rocznika 2002-2006) jest zawodowym tancerzem, toteż razem z partnerką Akvilė Navadničytė dedykował zgromadzonym gościom i swojej szkole ognistą rumbę i cha-chę.

Była uczennica Emilia Martinkiewicz, obecnie studentka Wydziału Architektury na Uniwersytecie im. Giedymina w Wilnie, jest autorką logo rodzimej szkoły-przedszkola, które pięknie paradowało pośród świątecznych dekoracji na scenie.

Rodzeństwo Wiazininych – Marta (rocznik 2001-2005), Wiliam (rocznik 2004-2008), Aleks (rocznik 2007-2011) oraz ich kolega Artur Jelin (rocznik 2004-2008) swoje życzenia i wspomnienia o przygodach z czasów szkolnych wyśpiewali we własnej kompozycji muzycznej.

Gratulacje i życzenia

Po części artystycznej przyszła kolej na przemówienia.

Dyrektorka Tatiana Urbonienė podziękowała – dzieciom, rodzicom i nauczycielom.

– Nasz jubileusz witamy z otwartymi sercami, w gronie przyjaciół. To ważna rocznica, ponieważ wspólnie przebyliśmy niemałą drogę – powiedziała dyrektorka, która już od 25 lat kieruje tą wileńską placówką oświatową. – Cieszę się, że w ciągu ćwierćwiecza szkoła naprawdę zmieniła się nie do poznania, wypiękniała. Jesteśmy zadowoleni z wyremontowanych pomieszczeń, wyposażonych grup przedszkolnych, klas, naszych uczniów, którzy po zakończeniu szkoły początkowej z powodzeniem kontynuują naukę w innych placówkach oświatowych, gimnazjach, na uniwersytetach. Każdemu dziecku trzeba najpierw trochę pomóc, dać nadzieję, wiarę. Życzę zespołowi naszej szkoły-przedszkola, ażebyśmy to właśnie my byli tymi osobami, które te uczucia w dzieciach umieją zaszczepiać i rozwijać chęć poznawania – stwierdziła Urbonienė dziękując i składając życzenia całej społeczności szkolnej.

Życzenia wraz z obfitymi prezentami szkole-jubilatce przekazali również goście. Jak podkreśliła posłanka Krawczonok, w Nowej Wilejce zamieszkują serdeczni i gościnni ludzie, z którymi zawsze jest się miło spotkać. „Z okazji młodzieńczego jubileuszu w imieniu tutaj obecnych i nieobecnych kolegów z sejmowej ławy życzę całej społeczności „Zielonego Wzgórza” wspaniałych pedagogów, wyrozumiałych rodziców, wzorowych wychowanków i wszystkiego najlepszego na jeszcze długie lata” – powiedziała.

Prezes ZPL i poseł Mackiewicz, ciesząc się z sukcesów szkoły, podzielił się refleksją z przeszłości, gdy wiele lat temu dotarcie do jedynej polskiej szkoły nr 26 (obecnie Gimnazjum J. I. Kraszewskiego) w Nowej Wilejce, poprzez tory kolejowe, było naprawdę wielką przygodą. „25 lat temu powstała ta piękna placówka, która pisze własną historię. Myślę, że będzie nadal się rozwijała, kształciła dobrych ludzi, Polaków – obywateli Litwy” – reasumował Mackiewicz i przypominając zgromadzonym, że na „Zielonym Wzgórzu” prężnie działa koło ZPL, aktywnym jego członkom, podziękował za zaangażowanie na rzecz polskości.

Coraz liczniejsza, coraz piękniejsza

Ażeby podziękowaniom nadać wymiar materialny, poseł Narkiewicz za wieloletnią pracę najbardziej zasłużonym pedagogom wręczył listy gratulacyjne. Tego popołudnia nie były one jedynymi wyróżnieniami dla pedagogów i pracowników Szkoły-Przedszkola. Pisma dziękczynne wraz ze słowami uznania w imieniu mera Wilna Remigijusa Šimasiusa na ręce całego gremium osób złożyła również wicemer Tamošiūnaitė. A po chwili podziękowania za tworzenie pozytywnego wizerunku placówki wraz z życzeniami dla pedagogów i całej społeczności dołączył również prezes „Macierzy Szkolnej”.

– W tym roku w waszej placówce została utworzona dodatkowa grupa dla najmłodszych wilnian od 1,5 do 3 lat. Cieszymy się, że ta szkoła-przedszkole rośnie i jest coraz bardziej przytulna. Teraz trwa duża renowacja, toteż wkrótce będzie w niej jeszcze lepiej – z zadowoleniem odnotowała wicemer, zaś dyrektor departamentu Kowalewska wręczyła szkole ufundowany przez stołeczny samorząd urodzinowy prezent – bon o wartości 1000 euro na wakacje dla dzieci.

Ludkowski na urodziny „Zielonego Wzgórza” również nie przyszedł z pustymi rękami; wkrótce do szkoły zostanie dostarczony nowiutki komputer – dar Fundacji Dobroczynności i Pomocy „Dom Kultury Polskiej w Wilnie”.

Zdaniem Kubiaka, Nowa Wilejka jest najbardziej jaskrawą i piękną dzielnicą Wilna i nie tylko ze względu na położenie geograficzne, krajobrazy, ale przede wszystkim ze względu na ludzi, którzy tutaj mieszkają. A do tego – jak podkreślił – przyczynia się szkoła, która ich kształtuje. „Życzę, abyście ciągle podążali w kierunku doskonałości – w sensie edukacyjnym i wychowawczym wspinali ku górze…” – podkreślił.

Życzenia jubilatom złożył również starosta, przyjaciele z sąsiadujących placówek oświatowych i kulturalnych, rodzice wdzięczni za pielęgnowanie polskości, za troskę o to, by szkoła była dla ich dzieci drugim domem, za nauczanie i trud wychowania.

Po tak potężnej dawce energii i pozytywnych wrażeń dyrekcja szkoły zaprosiła swych gości do zwiedzenia „Zielonego Wzgórza”, które już zaczęło odliczać czas do kolejnych jubileuszy.

Irena Mikulewicz

Na zdjęciach: „czy to nie przyjemnie, że jest tak dużo rzeczy, które jeszcze poznamy?” – słowami Ani Shirley o swojej przygodzie w krainie wiedzy śpiewali uczniowie;
najmłodsi – przedszkolaki – rozweselili publiczność wesołym tańcem prosto z kuchni
Fot.
archiwum szkoły

<<<Wstecz