II międzynarodowa konferencja w przedszkolu w Niemenczynie
Dzielić się doświadczeniem i uczyć
Ponad 70 uczestników zgromadziła międzynarodowa konferencja pt. „Edukacja inaczej. Pomysły i możli¬wości w edukacji przedszkolnej”, która w ubiegłym tygodniu odbyła się w sali przedszkola w Niemenczynie. Zorganizowana została po raz drugi, a do miasta nad brzegiem Wilii przybyli prelegenci i pedagodzy z Białorusi, Polski, Łotwy oraz Litwy.
Z gości zagranicznych najliczniej reprezentowana była Białoruś. W konferencji, której tematem przewodnim było wprowadzanie innowacyjności w proces wychowania dzieci, wzięli udział pracownicy naukowi i pedagodzy z Mińska, Nowogródka oraz Oszmiany. Ze strony gospodarzy najliczniej reprezentowany był rejon wileński – w konferencji wzięli udział przedstawiciele około 30 placówek oświatowych: gimnazjów, szkół podstawowych oraz przedszkoli. Na konferencji byli też obecni przedstawiciele placówek przedszkolnych z rejonu święciańskiego i Wilna.
– Chcemy się uczyć, by wiedzieć i potrafić więcej – powiedziała Iwona Wojnicz, dyrektor niemenczyńskiego przedszkola, zagajając obrady reprezentatywnego kworum.
Z krótkim programem artystycznym wystąpili wychowankowie placówki przedszkolnej. Udowodnili wszem i wobec, że potrafią nie tylko śpiewać i recytować w różnych językach, ale też tańczyć i grać w orkiestrze pod batutą rokującego wielkie nadzieje dyrygenta…
Merytoryczną część obrad rozpoczął Waldemar Chorościn, dyrektor i wykładowca spółki „AM konsultavimas”, z którą przedszkole w Niemenczynie sukcesywnie od lat współpracuje. Prelegent, a jednocześnie moderator konferencji, mówił o roli ojca w innowacyjnym wychowaniu dzieci.
Z kolei dr hab. prof. Elżbieta Jaszczyszyn z Białegostoku podkreśliła znaczenie kreatywności i innowacyjności w przedszkolu, przynosi to bowiem profity zarówno placówce (promocja), jak i wychowawcy (możliwość doskonalenia się i awansu zawodowego).
Dr Dina Dubinina z Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Mińsku poinformowała, że na Białorusi rozpowszechnione jest kształcenie przy pomocy klocków lego. Według niej, wpływają one na rozwój myś¬lenia logicznego i wyobraźnię dzieci. Często jest też stosowany tzw. dzień bez zabawek, co, zdaniem wykładowczyni, stwarza przestrzeń do działań twórczych, sprzyja rozbudzaniu w dzieciach chęci poszukiwań i tworzenia.
Temat edukacji ekologicznej dzieci poruszyła jej koleżanka z uczelni, metodyk dr Jelena Strecha. Zaznaczyła, że szacunek i miłość do przyrody i otaczającego środowiska należy zaszczepiać od lat najmłodszych.
Konferencja – to nie tylko prelekcje i informacje teoretyczne, ale również zajęcia praktyczne. Błyskotliwie i z zaangażowaniem – zarówno dla dzieci, jak i dorosłych – przeprowadziła je Wiesława Jabłonowska, dyrektor przed¬szkola „Z uśmiechem” w Białymstoku.
Tatiana Kołonowicz, dyrektor przedszkola w Nowogródku, opowiedziała nie tylko o swej placówce, ale też za pomocą środków audiowizualnych przedstawiła miasto, którego historia wielu kojarzy się przede wszystkim z nazwiskiem wieszcza – Adama Mickiewicza, którego „za swojego” uważają trzy narody. Wymowny jest fakt, że w Nowogródku, liczącym 7,5 tys. mieszkańców, działa aż 11 placówek przedszkolnych.
Jedyną polską placówkę przedszkolną na Łotwie przedstawiła Andżeła Dubowska z Dyneburga (Daugavpils). Polskie dzieci na Łotwie, podobnie jak ich rówieśnicy z Litwy, obracają się w sferze trzech języków: polskiego, łotewskiego i rosyjskiego. Cechą specyficzną placówki przedszkolnej w Dyneburgu jest to, że nie stosuje się tam słowa „nie”. Pomimo tego, że w mieście nad Dźwiną działa 28 przedszkoli, chętnych do uczęszczania do polskiej placówki nie brakuje. – W ubiegłym roku obchodziliśmy jubileusz 25-lecia działalności. Placówka cieszy się dobrą renomą i ustawiają się do niej kolejki chętnych – z dumą i satysfakcją odnotowała Dubowska.
Atrakcyjne przedstawienie działalności polskiej placówki na Łotwie spotkało się z żywym zainteresowaniem słuchaczy, a dyrektor Wojnicz w rozmowie z „Tygodnikiem” zapowiedziała, że Niemenczyn w najbliższej przyszłości spróbuje nawiązać współpracę partnerską z Dyneburgiem.
Gospodarze również przygotowali prelekcję i o innowacyjnych metodach oraz własnych doświadczeniach pracy z dziećmi o potrzebach specjalnych opowiedziała trójka pracownic niemenczyńskiego przedszkola: logopedzi metodycy Czesława Urbanowicz i Vaiva Ašmonaitienė oraz pedagog socjalny Ilona Komarowska.
Podsumowując wyniki konferencji jej moderator podkreślił wysoki poziom wiedzy i przygotowanie lektorów. „Szczerze przyznam, że po wysłuchaniu prelekcji i wizualnym zapoznaniu się z pracą placówek przedszkolnych, zachciało mi się do przedszkola” – zażartował Chorościn.
Zadowolona była również kierowniczka niemenczyńskiej placówki, która poinformowała, że z inicjatywą jej przeprowadzenia zgłosiła się Wiesława Szaripa, zastępczyni, i to na jej barki spadł cały ciężar organizacyjny międzynarodowego przedsięwzięcia, do którego przygotowania trwały bez mała trzy miesiące.
– Cieszy mnie, jako dyrektora, ogromne zaangażowanie wszystkich bez wyjątku pracowników przedszkola w przygotowanie sprawnego przebiegu międzynarodowego przedsięwzięcia. To świadczy o tym, że zależy im, by nasza placówka wypadła jak najlepiej i była coraz bardziej atrakcyjna. Aby taka była w rzeczywistości musimy się uczyć i dzielić doświadczeniem z innymi – skonstatowała z satysfakcją Wojnicz. Dodała, że w maju tego roku odbyła się pierwsza międzynarodowa konferencja, ale tylko z udziałem gości z Białorusi. „Obecna zatoczyła szerszy krąg i to świadczy o tym, że nie stoimy w miejscu i się rozwijamy”.
Z udanej konferencji zadowoleni byli nie tylko organizatorzy, ale i uczestnicy. Mogli oni nie tylko wzbogacić swą wiedzę i wymienić się doświadczeniem oraz nawiązać nowe kontakty, ale też nieodpłatnie otrzymać akredytowane certyfikaty w języku angielskim i litewskim. Nie dziwi więc, że wylewnie dziękowali gospodarzom i zachęcali do kontynuowania tradycji organizowania podobnych spotkań.
Zygmunt Żdanowicz
Na zdjęciach: niejednemu zachciało się być w tym kręgu zabaw;
konferencja zgromadziła ponad 70 uczestników
Fot. autor