Wystawa i koncert u franciszkanów

Męczennik miłości z Oświęcimia

Więzień obozowy upomniał się w obozie śmierci o prawo do życia niewinnego człowieka – jednego z milionów – tak o św. Maksymilianie Marii Kolbem mówił papież Jan Paweł II. Od niedzieli, 22 października, gdy Kościół obchodził Dzień Misyjny i liturgiczne wspomnienie świętego papieża Polaka, w świątyni pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie można obejrzeć wystawę poświęconą życiu i działalności tego świętego franciszkanina: wydawcy religijnej prasy, misjonarza, bohatera, który oddał swoje życie za bliźniego.

Otwarcie wystawy, przygotowanej przez Instytut Polski w Wilnie, Instytut Pamięci Narodowej w Białymstoku, klasztor franciszkanów w Wilnie, uświetnił koncert „Perły muzyki polskiej” Orkiestry Kameralnej Camerata Mazovia z Sochaczewa pod batutą Artura Komorowskiego. Na przedsięwzięcie do najstarszej franciszkańskiej świątyni Wilna zawitali przedstawiciele polskich placówek dyplomatycznych z ambasador Urszulą Doroszewską na czele, a także burmistrz Sochaczewa Piotr Osiecki.

Jak zauważył celebrujący niedzielną Mszę św. o. Józef Makarczyk, miejsce na wystawę wybrano nie¬przypadkowo. Św. Maksymilian przez wiele lat pracował w klasztorze franciszkańskim w niedalekim Grodnie, gdzie rozpoczął m.in. wydawanie religijnego pisma „Rycerz Niepokalanej”. Odwiedzał też współbraci w Wilnie. Właśnie z takich wizyt w grodzie Giedymina zachowało się jedyne filmowe nagranie ojca Maksymiliana. Natomiast Gdańska Prowincja Franciszkanów, do której należą też klasztory na Litwie, za patrona ma św. Maksymiliana M. Kolbego.

Wystawa o życiu, działalności i bohaterskiej śmierci franciszkanina jest umieszczona na 12 planszach, którym odpowiadają takie tematy: „Dom, dzieciństwo, młodość”; „Powołanie, pierwsze lata w zgromadzeniu”; „Pobyt i działalność w Grodnie”; „Tworzenie zgromadzenia w Niepokalanowie”; „Pobyt na misjach”; „Wojna, męczeńska śmierć o. Maksymiliana”; „Beatyfikacja, kanonizacja, pamięć”. Ekspozycja została przygotowana w oparciu o zasoby ikonograficzne archiwum franciszkanów w Niepokalanowie przy współpracy Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” archidiecezji białostockiej. Opowiada ona o tragicznej historii ojca Rajmunda Kolbego (Maksy¬mi¬liana Marii Kolbego) – franciszkanina, misjonarza, założyciela „Rycerstwa Niepokalanej” oraz budowniczego klasztoru franciszkańskiego w Niepokalanowie.

Na ponad godzinny występ orkiestry złożyły się utwory polskich kompozytorów. Jak zaznaczyli artyści, ubiegłoroczna rocznica chrztu Polski, bieżący Rok Tadeusza Kościuszki oraz przyszłoroczna 100. rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę i Litwę były impulsem do stworzenia cyklu koncertów. Powstał projekt „Muzyka polska w kontekście chrześcijańskiej tożsamości narodu”, który został zrealizowany dzięki zaangażowaniu władz Sochaczewa i przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.

– Nasze narody wiąże wielowiekowa historia i kultura. Artystycznym językiem muzyki pragniemy nawiązywać do działalności wybitnych Polaków, którzy przez kulturę kształtowali nasze dzieła, szukając wspólnych wartości i budując trwałe mosty. Postawa taka w dzisiejszym, coraz bardziej niespokojnym, świecie, nabiera wyjątkowego znaczenia – zapowiadając koncert powiedzieli goście z Sochaczewa.

Na niedzielny koncert złożyły się utwory muzyki polskiej: uwertura „Halki” i mazur ze „Strasznego dworu” Stanisława Moniuszki, dwa mazurki Fryderyka Chopina. Zaś „Prząśniczkę” Moniuszki orkiestra wykonała w wersji na flet i fortepian (solo na flecie – Magdalena Jaworska, przy fortepianie zasiadł Radosław Spychalski). Zabrzmiały także: „Pieśń miłosna op. 10” Ignacego Jana Paderewskiego oraz fragment koncertu klarnetowego B dur Karola Kurpińskiego. Partie solowe na klarnecie wykonał Robert Stefański, prof. Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Twórców młodego pokolenia reprezentował Ignacy Wojciechowski, który skomponował utwór specjalnie dla orkiestry Camerata Mazovia.

Sochaczewscy artyści zostali bardzo ciepło przyjęci przez wilnian, zaś na bis wykonali znane polskie pieśni ludowe i patriotyczne. Co odważniejsi widzowie zaczęli śpiewać. – Artysta czuje się spełniony, kiedy oddźwięk publiczności jest taki ciepły – powiedział dyrygent i kierownik orkiestry Artur Komorowski, kierując słowa podziękowania do ambasador, Instytutu Polskiego oraz władz Sochaczewa za możliwość koncertowania na Litwie. Sochaczewscy artyści zagrali także w Pałacu Tyszkiewiczów w Zatroczu, w sobotę, 21 października. Projekt został dofinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.

Teresa Worobiej

Na zdjęciach: orkiestra Camerata Mazovia w kościele franciszkańskim;
wystawę można obejrzeć do 12 listopada
Fot. autorka

RAJMUND KOLBE urodził się w Zduńskiej Woli koło Łodzi 8 stycznia 1894 roku. Kiedy miał 12 lat, ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna, trzymająca w rękach dwie korony: białą i czerwoną, i zapytała, którą wybiera. Odpowiedział, że obie. Rok później młody Kolbe wstąpił do niższego seminarium Braci Mniejszych Konwentualnych we Lwowie i przyjął imię Maksymilian. Studia ukończył w Rzymie. Był wielkim krzewicielem nabożeństwa do Matki Bożej. Założył Niepokalanów, olbrzymi i nowoczesny kompleks klasztorny w Teresinie pod Warszawą, wydawnictwo i rozgłośnię radiową. W planach miał również budowę lotniska oraz wytwórni filmowej. był na misjach w Japonii. Po powrocie do Polski, kierował największym wówczas na świecie klasztorem, skupiającym 700 braci i kandydatów do zgromadzenia. Po wybuchu II wojny światowej 17 lutego 1941roku został zabrany do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Tam dobrowolnie wybrał męczeńską śmierć głodową w zamian za skazanego współwięźnia Franciszka Gajowniczka. Przyzwyczajony do głodu, przez dwa tygodnie pozostał żywy bez chleba i wody. Hitlerowcy dobili go zastrzykiem fenolu 14 sierpnia 1941 roku. Była to wigilia uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Ciało o. Maksymiliana zostało spalone w krematorium.

Spełniły się jego słowa: „Pragnę być starty na proch dla Niepokalanej i aby ten proch był rozniesiony po całym świecie”. 10 października 1982 roku na placu świętego Piotra w Watykanie Maksymilian Maria Kolbe został ogłoszony przez papieża Jana Pawła II świętym Kościoła powszechnego.

<<<Wstecz