W Rukojniach zasadzono litewsko-izraelską dąbrowę
„Izraelita” – dla pomyślnej przyszłości
Ponad 3,5 tys. dąbków posadziła młodzież z różnych szkół Litwy w gminie Rukojnie w rejonie wileńskim. Młody las, który przybrał nazwę „Izraelita”, ma przypominać o przyjaznych stosunkach między Litwą a Izraelem. W tym roku mija bowiem 25. rocznica nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy obydwoma krajami.
Przedsięwzięcie odbyło się w piątek, 21 kwietnia, z inicjatywy ambasadora Izraela na Litwie – Amira Maimona, który do współpracy zaprosił Ministerstwo Ochrony Środowiska RL (udział wziął minister Kęstutis Navickas), Wileńskie Nadleśnictwo, samorząd rejonu wileńskiego (wraz z uczniami drzewka sadzili mer Maria Rekść oraz wicemer Robert Komarowski) oraz społeczność szkół. Nieprzypadkowo głównymi bohaterami akcji była młodzież szkolna różnych narodowości, wszak, jak podkreślali organizatorzy, to ona będzie budowała przyszłość kraju.
Dąbrowa została zasadzona na powierzchni 0,9 ha. Udział w sadzeniu dąbków wzięło ponad 500 osób. Do inicjatywy dołączyli uczniowie z rejonów kupiskiego, oniksztyńskiego, preńskiego, święciańskiego, wyłko¬wys¬kiego, wileńskiego i Wilna. Rejon podstołeczny reprezentowała społeczność Szkoły Podstawowej w Kiwiszkach, Gimnazjum w Rukojniach, Gimnazjum im. św. Rafała Kalinowskiego w Niemieżu i Gimnazjum im. Ferdynanda Ruszczyca w Rudominie.
Mimo dość chłodnego przedpołudnia młodzież aktywnie włączyła się do przedsięwzięcia, a kilka tysięcy sadzonek zostało zasadzonych w ciągu niecałej godziny. Poszczególne szkoły miały wyznaczone sektory do sadzenia drzew, zaś nad pracą czuwali pracownicy nadleśnictwa. Sadzonki zostały wyhodowane w szkółce znajdującej się w gminie szaternickiej.
– Młodzież bardzo chętnie włączyła się w to dzieło, nie trzeba było jej namawiać. Poza tym wszelkie akcje, które łączą uczniów w pracy na rzecz środowiska i społeczeństwa, są dla nich atrakcyjne. Na pewno też łatwiej przyswoją wiedzę nt. wspólnej przeszłości różnych narodów, które od stuleci zamieszkują ich rodzinne wsie – dzieliła się swoimi spostrzeżeniami polonistka z Kiwiszek Alicja Rosowska.
Znają historię
Uczniowie – pełni energii i zapału do pracy i wcale nie czujący zmęczenia – szybko uwijali się przy sadzonkach. Nie omieszkali zażartować, że takie lekcje są o wiele atrakcyjniejsze niż siedzenie za szkolną ławą. A już na poważniej dodawali, że cieszą się z obecności tak wielu kolegów i koleżanek z różnych szkół.
– Dobrze, że taka akcja miała miejsce w pobliżu naszego domu. Ten las będzie przypominał nam i kolejnym pokoleniom o tym, że przyjaźń i solidarność między narodami jest najważniejsza – powiedziały uczennice maturalnej klasy Gimnazjum w Rukojniach Ruta Alitojt i Wiktoria Bakłagina.
Gminę Rukojnie na zasadzenie dąbrowy wybrano przypadkowo. Jednak przed wojną miejscowość tę zamieszkiwało 9 żydowskich rodzin. W czasie wojny rukojeńscy Żydzi byli rozstrzelani w lesie nieopodal Wielucian. Jak podkreśliła Anna Bakuło, nauczycielka z Rukojń, podczas lekcji uczniowie poznają to oraz inne wydarzenia swojej rodzimej miejscowości.
Młodzież z Gimnazjum im. Szolema Alejchema w Wilnie zwróciła uwagę, że w narodzie żydowskim bardzo ważne jest sadzenie drzew, a tradycja, że każdy ma zasadzić drzewo sięga tysiącleci. Uczniowie byli zadowoleni, że biorą udział w pożytecznej i potrzebnej akcji. Karolina Poškaitė i Virdžinija Belovaitė z Progimnazjum im. Povilasa Matulionisa mają nadzieję, że ich pokolenie będzie bardziej przyjazne i potrafiące w przyszłości uniknąć wojen i ludobójstwa.
Więź człowieka z ziemią
Maria Rekść, mer samorządu rejonu wileńskiego, zwróciła uwagę, że akcja odbywa się w czasie, gdy chrześcijanie obchodzą Tydzień Miłosierdzia. A sadzenie drzew i troska o przyrodę, jak podkreśliła, jest swoistym aktem miłosierdzia względem środowiska. Zwracając się do przybyłych, wyraziła swoje zadowolenie, że ta i nicjatywa realizowana jest w rejonie wileńskim.
– Dziękuję ambasadorowi Amirowi Maimonowi za pomysł. Las, gdy wyrośnie, będzie przypominał o tej akcji, ale też o wszystkich ludziach, którzy uczestniczyli w sadzeniu drzew – mówiła mer rejonu wileńskiego. Zaznaczyła, że bardzo ważna jest znajomość historii, ale nie mniej istotne jest tworzenie pięknej, mocnej i opartej na przyjaźni przyszłości.
– W judaizmie tradycja zasadzania drzew symbolizuje więź człowieka z ziemią, których synteza tworzy pomyślną przyszłość. Drzewo jest symbolem egzystencji człowieka, główną wartością współistnienia jednostki i wspólnoty. Dzisiaj, wspólnie z naszymi przyjaciółmi z całej Litwy, sadziliśmy dęby – drzewa, które w litewskiej kulturze symbolizują siłę i dobrobyt – powiedział ambasador Izraela na Litwie Amir Maimon, i, dziękując uczestnikom akcji, wręczył dyplomy-certyfikaty za udział.
Jedna z wielu inicjatyw
– „Izraelita” – to symboliczna nazwa, odzwierciedlenie wielowiekowej i zawiłej historii Żydów i Litwinów. Nie zapominając o bolesnej przeszłości i przyznając się do własnych błędów, powinniśmy razem od nowa tworzyć przyszłość. Zasadzenie dąbrowy jest właśnie krokiem w tym kierunku – mówił minister środowiska Kęstutis Navickas. Dodał też, że „w przyszłości czeka nas niemało wspólnych inicjatyw w upamiętnianiu zamordowanych osób narodowości żydowskiej”.
Sadzenie dąbrowy organizatorzy zaplanowali już na początku roku. Jak pisaliśmy w „Tygodniku” (nr 8, 2017 r.), podczas wizyty ambasadora Izraela w samorządzie rejonu wileńskiego zostały omówione szczegóły tej akcji. Nikt nie przewidział wówczas, że pogoda spłata figla i po ciepłych dniach wiosennych powróci zima. Piątkowy chłód nie przeszkadzał młodzieży, która od organizatorów otrzymała poczęstunek – lody. Ze swojej porcji zrezygnowali tylko dorośli. Cóż, jak mówili młodzi, przyjazne nastawienie wobec ludzi „ogrzewa duszę”.
Teresa Worobiej
Na zdjęciach: sadzenie dąbków spodobało się młodzieży, która świadoma przeszłości już dziś buduje przyszłość; ludzie różnych narodowości zasadzili drzewa, przedstawiciele władz (od lewej) – mer rejonu wileńskiego Maria Rekść, ambasador Izreala Amir Maimon i minister środowiska Kęstutis Navickas – podziękowali młodzieży za jej zaangażowanie.
Fot. autorka