Franciszkanie odzyskali budynki klasztorne
Klasztor otwarty dla społeczeństwa
13 marca na posiedzeniu Rządu RL zapadła decyzja o przywróceniu Zakonowi Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów) prawa własności do pięciu budynków klasztornych przy ul. Franciszkańskiej 1 w Wilnie. Na decyzję rządu w tej sprawie franciszkanie czekali od 2013 r., zaś starali się o zwrot swego mienia 20 lat.
We wtorek, 14 marca, premier Saulius Skvernelis spotkał się z przedstawicielem franciszkanów o. Markiem Adamem Dettlaffem, gwardianem klasztoru i rektorem kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na Piaskach w Wilnie. Rozmowa dotyczyła dalszej współpracy w celu zachowania franciszkańskiego zespołu klasztornego będącego dziedzictwem kulturowym Litwy.
Szef rządu podkreślił, że franciszkański zespół klasztorny jest ważną częścią historycznego i kulturalnego dziedzictwa Litwy, dlatego powinien nadal pozostać częścią życia kulturalnego Litwy, otwarty dla społeczeństwa, pielgrzymów i turystów, powinna być zagwarantowana także możliwość do prowadzenia badań. O. Marek zapewnił, że odbędą się rozmowy z dotychczasowymi wynajemcami pomieszczeń klasztornych w sprawie dalszej ich działalności, umowy nie będą zerwane. Franciszkanie planują nawiązanie współpracy z placówkami kulturalnymi i oświatowymi. Obiecał, że klasztor będzie otwarty dla szerszej społeczności.
Starania o odzyskanie klasztoru franciszkanie rozpoczęli przed 20 laty, po odzyskaniu w 1998 roku kościoła. Przez ten czas budynki były zarządzane przez spółkę „Pranciškonų rūmai”. W 2004 r. Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych zwrócił się do sądu z wnioskiem o unieważnienie rejestracji budynków klasztornych na imię spółki i o przekazanie budynków do rządu. Sprawy sądowe wlokły się prawie 10 lat, aż 8 lutego 2013 Sąd Najwyższy Litwy potwierdził orzeczenie sądu niższej instancji (z 16 maja 2012 roku), że spółka „Pranciškonų rūmai” nieprawnie zawładnęła budynkami klasztornymi w Wilnie przy ul. Franciszkańskiej 1 i są one własnością państwa. Zgodnie z prawem rząd powinien był zwrócić budynki franciszkanom, ale przekazał je dla Funduszu Mienia Państwowego do czasu wyjaśnienia, czy można przywrócić prawo własności zakonnikom.
W międzyczasie franciszkanie stali się obiektem oszczerczych ataków litewskich środowisk i mediów, a o prawo do własności nad klasztornymi budynkami ubiegał się także Uniwersytet Wileński. Kampania medialna w krzywym zwierciadle ukazywała działalność franciszkańską. Autorzy oszczerczych artykułów próbowali wywołać konflikt na tle narodowościowym.
O. Marek niejednokrotnie mówił o planach związanych z budynkami klasztornymi. Przy zakonie w Wilnie już działa założone w 2003 roku „Centrum Kultury Franciszkańskiej”, której nakładem ukazały się dwa wydania: „Studia Franciscana Lithuanica” i „Walka Duchowa” (lit. „Dvasinė kova”). Oprócz tego, franciszkanie tworzą projekty kulturalne wspólnie z Litewską Filharmonią Narodową, „Piano.lt”, „Banchetto Musicale”. Współpracują z Litewską Katolicką Akademią Naukową, Klubem UNESCO, instytutem rozwoju osobowości „Rafaelis”. W odzyskanym klasztorze franciszkanie zamierzają prowadzić działalność edukacyjną, kulturalną, religijną, chcą założyć Muzeum Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. W planach jest także upamiętnienie pierwszej litewskiej szkoły, która działała właśnie w tych murach, a także uczczenie pamięci Jonasa Basanavičiusa, który tu mieszkał.
Na podstawie lrv.lt, inf. wł.