„Lubonie” na deskach DKP w Wilnie

Polski Teatr w Wilnie, który w 2015 roku obchodził jubileusz półwiecza działalności, przed tygodniem na scenie Domu Kultury Polskiej w Wilnie wystawił spektakl „Lubonie”. Wileńska premiera sztuki, opartej na motywach powieści historycznej Józefa Ignacego Kraszewskiego, jest drugą po pokazie w Teatrze Polskim w Poznaniu, który odbył się 28 listopada.

Inicjatorem wystawienia spektaklu „Lubonie” był Ryszard Liminowicz, prezes Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddział w Poznaniu, zaś autorem adaptacji powieści J. I. Kraszewskiego – Małgorzata Jagielska, aktywna działaczka Towarzystwa. Sztuka opowiada o początkach chrystianizacji ziem polskich i jest dedykowana obchodzonej w roku ubiegłym 1050. rocznicy chrztu Polski. Akcja przedstawienia wyreżyserowanego przez Irenę Litwinowicz, kierownik Polskiego Teatru w Wilnie, toczy się na dworze księcia Mieszka w Poznaniu, w Pradze na zamku księcia Bolka Lutego (ojca księżniczki Dobrawy) oraz na dworze władyki Lubonia na Krasnejgórze, a późniejszym Górczynie, który obecnie jest dzielnicą Poznania.

Jest to inscenizacja historii chrześcijaństwa oraz trudności, z jakimi się ono zetknęło na ziemiach Polan, gdzie nadal czczono dawne bóstwa. Akcja rozgrywa się w latach 964-973. Książę Mieszko podtrzymuje bliski kontakt z Czechami. Wyrusza do Czech w celu zawarcia pokoju. Daleko od ojczyzny spotyka księżniczkę Dobrawę, która zmienia nie tylko losy Mieszka, ale też historię całej Polski. Podczas spektaklu dowiemy się również o dziejach księdza Własta i rodzie Luboniów.

W główne role wcielili się: Jerzy Szymanel (Luboń), Mirosław Szejbak (Mieszko), Roman Niedźwiecki (Włast), Bożena Sosnowska (Dobrawa) i in. Na oddzielną uwagę zasługuje prosta, ale pomysłowa i bardzo wymowna scenografia sztuki, której autorem jest Rafał Pieślak, spektaklowy Jarmierz. Atrakcyjności przedstawieniu dodawała dobrze dobrana muzyka i oświetlenie poszczególnych scen akcji.

„Lubonie” to powieść historyczna Józefa Ignacego Kraszewskiego z cyklu „Dzieje Polski”. Została napisana w 1876 roku, w czasie zaborów, Polacy potrzebowali wtedy takiego utworu, który pokazywałby, że w obliczu zagrożenia zewnętrznego potrafią się zjednoczyć, że Kościół to ostoja tradycji i polskości. Powieść jest drugą z kolei książką historyczną po „Starej baśni” z cyklu dotyczącego dziejów Polski.

W tym roku przypada 205. rocznica urodzin i 130. rocznica śmierci pisarza, którego dorobek literacki stanowi 586 dzieł zawartych w 600 tomach, w tym ponad 232 powieści, około 150 opowiadań, dramatów, dzieł publicystycznych, listów i in. utworów.

Irena Mikulewicz

Na zdjęciu: chrzciciele Polski – Mieszek i Dobrawa – w wykonaniu wileńskich aktorów.
Fot.
www.tmwizw.republika.pl

<<<Wstecz