Spotkanie opłatkowe rodzin Domowego Kościoła
Świadkowie Chrystusa w świecie
Dzień, w którym Kościół oddaje cześć Świętej Rodzinie, dla wspólnot Domowego Kościoła stał się okazją do zorganizowania spotkania opłatkowego. 27 grudnia na Mszę św. do Ławaryszek przybyły rodziny z różnych parafii na Wileńszczyźnie. Łączy je wspólna działalność w małżeńsko-rodzinnym Ruchu Światło-Życie.
– Dzisiejsze święto, kiedy Kościół stawia nam jako przykład do naśladowania Świętą Rodzin ę z Nazaretu, było dobrą okazją, żebyśmy zorganizowali spotkanie dla członków naszej wspólnoty, która działa w kilku parafiach archidiecezji wileńskiej – tłumaczyli małżonkowie Jolanta i Andrzej Sokołowscy, którzy przybyli na święto wraz z trzema synami: Kazimierzem, Konradem i Geraldem. Podkreślili przy tym, że dzięki przynależności do ruchu umocniły się ich więzi rodzinne: zarówno między małżonkami, jak i między rodzicami a dziećmi.
Wspólnoty (tzw. kręgi) Domowego Kościoła (DK), łączące po 6-7 rodzin, na Wileńszczyźnie działają już czwarty rok. Pierwsze powstały w Niemieżu, z inicjatywy byłego duszpasterza tej miejscowości ks. Włodzimierza Sołowieja. Natomiast założycielami wspólnot i ich opiekunami jest małżeństwo Elżbiety i Antoniego Puczyłowskich z diecezji ełckiej (Polska). Kręgi DK działają w Niemieżu, w kościele pw. Ducha Świętego w Wilnie, w Ławaryszkach, powstaje też wspólnota przy parafii pw. bł. Jerzego Matulewicza w Wilnie.
Przykładem – Święta Rodzina
„Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. Kto czci ojca, zyskuje przebaczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził” (Syr 3,2). Nabożeństwo w ławaryskim kościele celebrował proboszcz parafii ks. Paweł Palul. Odwołując się do przygotowanego na ten dzień Słowa Bożego, kapłan podkreślił wagę rodziny w kształtowaniu dzisiejszego świata.
– Im doskonalej człowiek uchwyci relacje do ojca, do matki, do swego rodzeństwa, do swych dzieci, tym łatwiej będzie mu żyć na ziemi i tym lepiej potrafi wypełnić zadania w wielkiej rodzinie ludzkiej – mówił kapłan, podkreślając, że nieuporządkowane relacje w rodzinie są powodem wielu zgrzytów w całym społeczeństwie. Natomiast wzorem do naśladowania jest Święta Rodzina, której należy powierzać wszelkie codzienne sprawy naszych rodzin.
Przybyłe na spotkanie rodziny włączyły się w przygotowanie liturgii: czytanie Słowa Bożego, modlitwy wiernych. Podczas złożenia darów na ołtarzu przyniesiono m.in. świecę oraz symbol ruchu oazowego „Światło-Życie”, do którego należą wspólnoty Domowego Kościoła. Po nabożeństwie sześć rodzin złożyło oficjalną deklarację przynależności do wspólnoty. Wcześniej bowiem rodziny te były na etapie poznawania metod i zasad formacji w DK, poprzez rekolekcje, spotkanie w kręgach, kontakt z innymi członkami ruchu. Ksiądz pobłogosławił rodziny i wręczył każdej płonącą świecę, jako symbol Chrystusowego światła, którego świadkiem ma się stawać we współczesnym świecie.
W trosce o rozwój duchowy rodziny
Po Mszy św. rodziny udały się na spotkanie opłatkowo-kolędnicze. Dzieci miały liczne grono do zabawy, a dorośli mogli sobie pogawędzić z przyjaciółmi, z którymi wiele ich łączy. Właśnie o tym wspólnym dążeniu i podobnym myśleniu mówili członkowie DK, dzieląc się świadectwem przynależności do ruchu. Niejednokrotnie podkreślali, że od dawna istniała potrzeba wspólnoty dla rodzin.
– Pokłosiem działalności młodzieży w scholi naszej parafii jest wiele młodych rodzin, które nadal potrzebują duchowej formacji. Dlatego bardzo się cieszymy, że kapłani są otwarci na ruch i w kościele działają dwa kręgi Domowego Kościoła – w rozmowie z „Tygodnikiem” mówili Teresa i Ronald Łukaszewiczowie, rodzice Teodora i Eligii. Z ich też inicjatywy powstały katechezy dla małych dzieci, a prowadzi je s. Jordana ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Zdaniem małżonków, zajęcia te (odbywają się dwa razy w miesiącu) są bardzo pomocne rodzicom, którym zależy na religijnym wychowaniu dzieci. – Społeczeństwo staje się coraz bardziej laickie, Boże Narodzenie spłyca się do choinki i prezentów, a podczas organizowanych dla maluchów zabaw nie spotyka się elementów religijnych, jak np. szopki – dzielili się swoimi spostrzeżeniami państwo Teresa i Ronald.
Chrystus – fundamentem
Podstawowym obowiązkiem przynależności do Domowego Kościoła jest wspólna modlitwa i czytanie Słowa Bożego. W kręgu rodziny spotykają się raz w miesiącu, a raz do roku uczestniczą w rekolekcjach wyjazdowych.
– Codziennie rodzina razem się modli, każdy z nas, rodziców, też się zobowiązuje do indywidualnej modlitwy, a raz tygodniowo mamy wspólną modlitwę małżonków. Nazywamy to randką męża i żony z Jezusem – tłumaczą Anna i Jan Pipilevičiusowie, rodzice Daniela, Gabrieli i Doroty, ze wspólnoty w Niemieżu. Podkreślają przy tym, jak bardzo ważne jest zagospodarowanie czasu na modlitwę, na bycie z rodziną i na wspólne rozmowy. Jak twierdzą małżonkowie, jeśli Chrystus będzie fundamentem rodziny, to wszelkie trudności o wiele łatwiej przezwyciężyć.
– Przyszliśmy do wspólnoty, żeby pogłębiać swoją wiarę, a małżeństwo i rodzinę kształtować na Ewangelii. Poza tym cieszymy się, że wspólnota stwarza nam możliwości do kontaktu z ludźmi, którzy się kierują podobnymi wartościami w życiu. Wiara nas jednoczy, a przykład innych ludzi nas umacnia – dzielili się swoim świadectwem Olga i Mirosław Szybkowscy, rodzice Barbary, Michała, Rafała i Krzysztofa z kręgu DK w Ławaryszkach. Podkreślają przy tym, że ruch pomaga zrozumieć i przyjąć drugiego człowieka.
Elżbieta i Antoni Puczyłowscy przybyli na spotkanie opłatkowe z Augustowa, gdzie u siebie w parafii pracują w rodzinnej poradni. Cieszą się, że rodziny z Wileńszczyzny są otwarte na ruch i pragną pogłębiać relacje z Chrystusem. Sami, jak mówią, doświadczyli wielu łask dzięki przynależności do oazy i dlatego pragną się tym dzielić z innymi.
Urlop – na rekolekcje
Członkowie ruchu DK podkreślali, że wspólnota mobilizuje do duchowej pracy nad sobą. Pomaga zaangażować się w działalność kościoła parafialnego, z czego się cieszą też dzieci, które należą do ministrantów, procesji lub scholi. Jolanta i Andrzej Sokołowscy powiedzieli, że nawiązany został kontakt z Centrum Rodziny Archidiecezji Wilenskiej i są plany tłumaczenia zasad ruchu na język litewski, żeby zorganizować ruch dla rodzin Litwinów.
Spotkanie wieńczyło wspólne kolędowanie oraz gry i zabawy. Wśród których nie brakowało także pytań o plany na urlop. I, jak się okazało, większość rodzin planuje go spędzić na rodzinnych rekolekcjach. Gdyby ktoś był zainteresowany działalnością Domowego Kościoła, to proszony jest o kontakt mailowy: yolerta@gmail.com.
Teresa Worobiej
Na zdjęciu: członkowie ruchu Domowego Kościoła spotkali się w Ławaryszkach, żeby dzielić się ze sobą radością Bożego Narodzenia.
Fot. autorka
Domowy Kościół (DK) jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie. Łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame. Założycielem DK jest Sługa Boży ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). Członkami są małżeństwa sakramentalne, które wspólnie (mąż i żona) angażują się w proponowaną im formację. Małżeństwa włączają się do kręgów DK, aby sobie wzajemnie pomagać. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.