Na rzecz ochrony dziedzictwa historycznego
Budynek Szkoły Sztuk Pięknych im. Stanisława Moniuszki w Solecznikach (pałac Wagnerów) od kilku tygodni jest otoczony rusztowaniami. Specjaliści spółki „Šalčininkų statyba” prowadzą renowację zabytku architektury.
Przywrócenie pałacowi jego dawnej świetności odbywa się w ramach realizowanego przez samorząd rejonu solecznickiego projektu. Plan techniczny projektu zakłada kapitalny remont zewnętrznych ścian i dachu pałacu. Budżet renowacji wynosi 379 500 litów.
Renowacja historycznego budynku jest kolejnym krokiem władz rejonowych w celu odnowienia rodzinnego majątku dawnych właścicieli Solecznik. Przed dwoma laty, w ramach innego projektu, dokonano uporządkowania terytorium wokół pałacu. Opracowany przez wydział planowania strategicznego i inwestycji samorządu plan rekonstrukcji parku Wagnerów pochłonął prawie 400 tys. litów. 85 proc. inwestycji pochodziło ze środków Programu Rozwoju Regionu Wileńskiego, 15 proc. z budżetu samorządu solecznickiego. Wówczas na powierzchni ponad 1,5 ha wybudowano ogrodzenie, ułożono ścieżki spacerowe, ustawiono ławeczki. Koszta realizacji projektu wyniosły 376 tys. litów.
W 1823 r. Soleczniki nabyli hr. Karol Ferdynand Wagner i jego żona Anna z Feldmanów. Karol Wagner, osiedlając się w Solecznikach, zbudował w nich kaplicę. Prowadził też ożywioną działalność polityczną. Po śmierci Karola Ferdynanda Wagnera majątkiem solecznickim zarządzał jego syn Olgierd, ożeniony z Hannetą Jankowską. Brał udział w wydziale wykonawczym powstania, kilkakrotnie aresztowany, ostatecznie zwolniony z braku dowodów. W czasie Powstania Styczniowego mieszkańcy Solecznik i okolic brali w nim czynny udział, walcząc w szeregach m.in. oddziału Ludwika Narbutta. Po zniesieniu pańszczyzny w 1861 r. Soleczniki rozwijały się w szybkim tempie. W 1867 roku w miasteczku działały: huta szkła, papiernia, młyn, gorzelnia i poczta. Wspólnie z synem Witoldem Marcinem, Olgierd rozpoczął budowę pałacu w stylu neorenesansu i neoklasycyzmu, który wybudowano w 1880 r. Autorem projektu pałacu był architekt niemiecki Herzschold. Pałac został połączony ze starszym XVIII-wiecznym dworem, który pełnił rolę oficyny. We wnętrzu pałacu zachowały się stiukowe ornamenty i kartusze oraz piece i kominki. Łącznie z oficyną pałac miał 46 pomieszczeń. W czasie II wojny światowej zostały zrabowane i zniszczone cenne zbiory rodziny Wagnerów: biblioteka, liczne dzieła sztuki. Po wojnie w pałacu mieścił się szpital, szkoła muzyczna, obecnie Szkoła Sztuk Pięknych im. Stanisława Moniuszki.
A. K.