W Wileńskim Hufcu Maryi im. Pani Ostrobramskiej
„Budujmy cywilizację Miłości”
W dniach 16-23 lipca harcerze i harcerki Wileńskiego Hufca Maryi uzupełnili swe wakacje obozem letnim, którego hasło brzmiało: „Budujmy cywilizację Miłości z bł. Janem Pawłem II”. 38 osób przeżyło wspaniałą przygodę nad jeziorem Bałosza w rejonie święciańskim.
Cieszyła nas codziennie dobra pogoda, ciekawe zajęcia, kąpiel w jeziorze, gry, zabawy przy ognisku. Dzieci i młodzież, której autorytetem jest bł. Jana Paweł II, stworzyły piękną wspólnotę, która próbowała zrozumieć, że Bóg jest źródłem cywilizacji Miłości. Udany obóz harcerski na pewno pozostawi w pamięci wiele wesołych i ciepłych chwil.
W ciągu tygodnia harcerze i harcerki Wileńskiego Hufca Maryi podjęli się wielkiego wyzwania – w ciągu 8 dni nad jeziorem Bałosza budowali własną cywilizację miłości do Boga, Ojczyzny i Bliźnich, o której tak dużo mówił nasz kochany Ojciec Święty bł. Jan Paweł II.
W niedzielę, 17 lipca, Mszą św., którą celebrował ks. Hm. Dariusz Stańczyk, i uroczystym apelem zainaugurowano obóz. Komendantem obozu był Pwd. Stanisław Łotysz HO pr. Funkcję oboźnych przyjęli Pwd. Ola Romejko i dh. Konrad Pacyno ćwik, kucharek – Pwd. Barbara Rapeczko i dh. Ewelina Rapeczko pion.
Obóz składał się z dwóch podobozów: męskiego z hasłem przewodnim „Quo vadis” – komendant dh. Rafał Pacyno wywiad. na pr., oboźny dh. Edward Dijak wywiad. na pr. oraz żeńskiego pod hasłem „Lolek” – komendantka dh. Renata Pačinskaite pion., oboźna – niżej podpisana.
Jan Paweł II w swoim nauczaniu podkreślał, że tylko z miłością można żyć godnie, uczciwie i prawdziwie. Teraz szerzącą cywilizację śmierci można zwyciężyć tylko miłością do Boga i do bliźniego swego. Właśnie to przesłanie towarzyszyło nam przez 8 dni obozu, gdzie każdego dnia darzyliśmy się uśmiechem i życzliwością.
Podstawowym celem tegorocznego obozu było stworzenie zwartej wspólnoty harcerskiej, która, kierując się harcerskimi ideałami, uczyła się godnego i szlachetnego życia. Mieliśmy dużo praktyki na grach terenowych z utrwaleniem wiedzy harcerskiej. Zajęcia w podobozach były ukierunkowane na kształtowanie podstaw obywatelskich, patriotycznych i harcerskich.
Tradycją obozu są „śluby”. W tym roku druhny musiały przyszykować strój ślubny, a druhowie – pierścionki i bukieciki z polnych kwiatów. Jak zwykle na jednego druha przypadło po 2-3 druhny. Przysięga ślubna była składana komendantowi obozu nad cudownym jeziorem przy zachodzie słońca. Uczestnicy obozu mieli też zwiady miejscowości Joniszki. Odległość od miejsca naszego pobytu do miasteczka wynosiła 10 km. Zwiady odbywały się wesoło, gdyż szliśmy z piosenkami harcerskimi na ustach. Podczas pobytu odwiedziło nas wielu gości, ale najbardziej oczekiwanym przez młodzież harcerską był brat kapucyn Tomek Pilch z Kowna. Podczas celebrowanej Mszy św. podkreślił nam ważność kierowania się ewangelią w naszym codziennym życiu. Zachęcił też, by każdy, od najmłodszego do najstarszego, otworzył Bogu drzwi do swego serca.
Po tak wspaniałych i pracowitych dniach spędzonych razem musieliśmy się pożegnać. Uroczystym apelem zakończyliśmy obóz. Każdy do domu wrócił z pełnym bagażem różnych wspomnień, przygód i przeżyć. Po apelu druhny z 11 WDH „Szafirowej Piątki” im. Hm. Hon. Anny Krepsztul dh. Anarina Putonajtie, dh. Marzena Wojciechowicz i dh. Zofia Kratkowska złożyły przysięgę służyć Bogu i Ojczyźnie i sumiennie spełniać swoje obowiązki. Ostatniej nocy mieliśmy agapę przy ogromnym ognisku, podczas którego każdy uczestnik otrzymał dyplom obozu i małe upominki.
„Miłość i służba nadają sens naszemu życiu” (Jan Paweł II). Podstawą do budowy naszej cywilizacji miłości było braterstwo i posiadanie harcerskich ideałów. Tym obozem stworzyliśmy małą, braterską cywilizację, gdzie wzrastaliśmy w duchu wiary, uczynności i miłosierdzia.
dh. Iwona Korwiel pion., oboźna podobozu „Lolek”,
drużynowa CzDH-ek „Czarna Jedynka”
Na zdjęciu: w obozie staraliśmy się stworzyć małą, braterską cywilizację miłości.