W przededniu jubileuszu 500-lecia parafii turgielskiej
Perła u styku dróg
Którąkolwiek drogą podróżnik by się nie zbliżał do Turgiel, już na kilka kilometrów przed miejscowością spostrzega malowniczy krajobraz z okazałą świątynią w centrum. Jest ona swoistą perełką wśród kościołów miejscowości podwileńskich, zaś w tym roku przyciąga szczególną uwagę wiernych całej archidiecezji wileńskiej, bowiem parafia turgielska obchodzi swój 500. jubileusz.
Tak chlubna rocznica stała się wyzwaniem zarówno dla duszpasterza ks. Tadeusza Matulańca jak i parafian, zobowiązaniem do dziękczynienia Stwórcy za tę kilkuwieczną jedność ich miejscowości z Kościołem Powszechnym. Jubileusz to też oddanie czci i modlitwa za tych, którzy w minionych stuleciach przyczynili się do świetności świątyni, zadbali, że przybrała taki, a nie inny wygląd. Już najbliższej niedzieli, 14 sierpnia, o godz. 9.00, parafia turgielska będzie przeżywała jubileuszową Mszę św.
W minioną niedzielę wierni tłumnie zmierzali do świątyni w Porudominie, aby uczestniczyć w dorocznym święcie patronalnym. Ich mapa miejsc zamieszkania daleko wykraczała poza granice parafii. Tutaj bowiem bardzo żywa jest tradycja wspólnego świętowania najpierw w kościele, następnie w gronie rodzinnym i przyjacielskim.
Ks. proboszcz Mirosław Balcewicz czuwał nad dopracowaniem najdrobniejszych szczegółów. Dlatego zachwyt wzbudzała tonąca w białych kwiatach świątynia, uduchawiał śpiew chóru. Wszystko po to, by uroczystość nie tylko umożliwiła otrzymanie odpustu zupełnego, ale również zaszczepiła w sercach i umysłach uczestników święta refleksje, chęć przemiany własnego życia. Bo przemiana samego siebie była mottem przewodnim uroczystej liturgii, na niej skupiła się też homilia wygłoszona przez ks. diakona Edgarasa Vegisa w języku litewskim, a uzupełniona, w języku polskim, przez głównego celebransa ks. Franciszka Kucia z Bonisławia w diecezji płockiej.